Industrial Design, Industriële vormgeving of Industrieel ontwerpen? Het zijn allen vaak gebruikte termen. Industrieel ontwerpen is gedefinieerd als het ontwerpen van producten (in de breedste zin van het woord) die in kleine of grote series worden geproduceerd.

Vaak komen in productontwikkeling de volgende vakgebieden aan de orde:

• Vormgeving/styling/design
• Marketing/Concurrentieanalyse
• Gebruiksgemak/Ergonomie
• Octrooi & Patenten/Intellectueel eigendom
• Maakbaarheid/Productietechnisch ontwerp
• Veiligheid
• Sterkte-technisch ontwerp
• Kosten

Het begint vaak met ideeën . Dit is uiteraard het leukste van ontwikkelen en kan heel goed samen gedaan worden. Samen komen de beste ideeën  naar voren en interactie tussen mensen van verschillende disciplines of met de klant levert bijna altijd verrassende resultaten op.

Na de brainstorm van ideeën  moeten keuzes gemaakt worden: keuzes voor welke ideeën  verder ontwikkeld worden, maar ook keuzes in welke functies vervuld worden, en vooral: welke functies niet! Ook hierin is het belangrijk de keuzes vast te leggen om het productontwikkelingsproces doelgericht te laten verlopen.

Afhankelijk van het product worden een aantal concept-ideeën  gekozen en wat verder uitgewerkt. Hierbij wordt direct al gekeken naar de kostprijs, maar ook naar kans op slagen, vervulling van functies etc. Na deze uitwerking wordt opnieuw overlegd met de klant en moeten wederom keuzes gemaakt worden.

Voor een professioneel ontwerptraject is het van belang de randvoorwaarden (Programma van Eisen) tot in detail op te stellen. Dit begint al tijdens de eerste discussies met ideeën  en ontwikkelt zich meestal gedurende de conceptontwikkeling. Door structureel alle technische details, gebruikersgerelateerde kwesties, veiligheidsaspecten e.d. middels een systeem op te sommen worden geen zaken over het hoofd gezien die later een show-stopper kunnen worden.

Uit deze keuzes volgen een of meerdere concepten die worden omgezet in werkende prototypes. Het ontwerp, bouw en testen kunnen geheel door RS Designs worden uitgevoerd, maar het kan ook zo zijn dat de klant de bouw of testen zelf doet, of dat het samen gebeurt. Deze fase is uiteraard zeer belangrijk want niets is zo weerbarstig als de werkelijkheid.

Als er een werkend prototype is dat naar tevredenheid is getest is het zaak om het technisch principe verder uit te werken tot een serieproduct. Hierbij wordt per onderdeel gekeken naar de te kiezen productietechniek. Soms kunnen onderdelen worden geïntegreerd in bijvoorbeeld kunststof spuitgietdelen. Vaak gaat dit in overleg met producenten en worden er al de eerste offertes aangevraagd voor onderdelen.

Uiteindelijk is het mogelijk dat er een verbeterd prototype gemaakt wordt dat zeer gelijkend is aan het ontwerp voor serieproductie. Omdat je nog niet meteen investeringen in matrijzen e.d. wilt doen zal men soms compromissen moeten maken, maar tegenwoordig is het mogelijk om bijv. met rapid prototyping (3D-printen) of additive manufacturing het serieproduct zeer dicht te benaderen voor een definitief test-prototype.

Tenslotte is het zaak om het product vast te leggen in bijvoorbeeld technische tekeningen, en om definitieve offertes te krijgen voor alle onderdelen, zodat het kostenmodel gedetailleerd uitgewerkt kan worden om de kostprijsbepaling te maken voor je product.

Zodra er een prototype is dat geheel naar tevredenheid is en goed werkt, is het tijd om het ontwerp rijp te maken voor serieproductie. Er moeten definitieve offertes voor onderdelen aangevraagd worden en er moet een volledig kostenmodel inclusief assemblage-kostprijs opgesteld worden.

Daarnaast is het zaak om het product vast te leggen in bijvoorbeeld technische tekeningen, en om definitieve offertes te krijgen voor alle onderdelen, zodat het kostenmodel gedetailleerd uitgewerkt kan worden om de kostprijsbepaling te maken voor je product.

Tenslotte moeten er matrijzen en andere tooling besteld worden. Soms is hier ook nog tekenwerk voor nodig, of andere vormen van definitie zoals specificaties.